Gisteravond zijn we laat bij onze nieuwe accommodatie gearriveerd. Het is een grappig houten huisje dat gedateerd lijkt. Het tegendeel is waar: het is spiksplinternieuw met notabene kunststof kozijnen! Het bungalowpark ligt net buiten Jasper, aan de Athabasca rivier. En dat is ook ons uitzicht: de Athabasca rivier. Hoe rustgevend kun je het hebben... Televisie is bewust niet in de huisjes aanwezig. Ook is er geen WiFi-verbinding. Alleen bij het conference center aan het begin van het park werkt een (slechte) WiFi-verbinding. Het bungalowpark bestaat al meer dan 80 jaar en hanteert het principe 'rust, stilte en natuur'. Die eerste twee principes vallen momenteel een beetje weg: de laatste groep bungalows wordt vervangen, inclusief riolering en infrastructuur. En bouwwerkzaamheden gaan nu eenmaal met herrie gepaard.

Maar natuur is hier natuurlijk in volle glorie aanwezig. Plus zijn hier volop elks. Een elk is een wapiti; dat is een hert met een witte kont en een kort staartje. 's Avonds zien we elks met jonge elkjes aan de overkant van de rivier. Een prachtig gezicht. Één elk zwemt een eind verderop de rivier over, naar onze kant toe. We gaan een wandeling maken en zien nog meer elks aan de overkant van de rivier. Aan de rand van het park zien we op 50 meter afstand een vrouwtjes-elk met haar jong in het bos. Het is 'calving season' en grote delen van het park zijn afgezet. We zijn gewaarschuwd om de elks met rust te laten. Een vrouwtjes-elk kan onverwacht en agressief reageren om zo haar jongen te verdedigen. Dus omgedraaid en terug naar ons huisje. We moeten met de iPad nog even naar de ingang van het park voor de WiFi-verbinding. We zoeken de weersvoorspelling op (=belangrijk!) en lopen al pratend de hoek om. Daar staan we ineens oog in oog met een gigantische elk. We schrikken ons lam en stappen meteen terug achter het gebouw. Voorzichtig checken we waar het dier is. Dat loopt op zijn (of haar) gemak de struiken in. Wat zijn we toch een stel bange wezels...

Donderdag 15 juni
Gisteren hielden we een rustdag. We zijn op ons gemak naar Jasper gelopen. Het eerste wat je doet na aankomst bij een nieuwe locatie, is naar het visitorcentre gaan. Daar krijg je de benodigde informatie over de omgeving inclusief plattegronden. Plus hoor je welke gebieden wel of niet toegankelijk zijn. Erg handig, zeker in natuurgebieden. Ook krijgen we een folder uitgereikt hoe te handelen wanneer we een beer tegenkomen. Die kans is hier best wel groot. We zijn er allebei niet happig op om alleen op een trail te wandelen. Zelfs de wandeling naar Jasper had stukken waarbij we ons niet prettig voelden. Daarom besluiten we om vandaag naar Pyramid Lake te rijden en daar een korte wandeling naar Pyramid Island te maken. Van daaruit door naar Maligne Canyon. Het water stort zich met geweld door de canyon. Wat een prachtig gezicht.