Twee helden op sokken...
Door: Wilma
14 Juni 2017 | Canada, Jasper Park Lodge
Gisteravond zijn we laat bij onze nieuwe accommodatie gearriveerd. Het is een grappig houten huisje dat gedateerd lijkt. Het tegendeel is waar: het is spiksplinternieuw met notabene kunststof kozijnen! Het bungalowpark ligt net buiten Jasper, aan de Athabasca rivier. En dat is ook ons uitzicht: de Athabasca rivier. Hoe rustgevend kun je het hebben... Televisie is bewust niet in de huisjes aanwezig. Ook is er geen WiFi-verbinding. Alleen bij het conference center aan het begin van het park werkt een (slechte) WiFi-verbinding. Het bungalowpark bestaat al meer dan 80 jaar en hanteert het principe 'rust, stilte en natuur'. Die eerste twee principes vallen momenteel een beetje weg: de laatste groep bungalows wordt vervangen, inclusief riolering en infrastructuur. En bouwwerkzaamheden gaan nu eenmaal met herrie gepaard.
Maar natuur is hier natuurlijk in volle glorie aanwezig. Plus zijn hier volop elks. Een elk is een wapiti; dat is een hert met een witte kont en een kort staartje. 's Avonds zien we elks met jonge elkjes aan de overkant van de rivier. Een prachtig gezicht. Één elk zwemt een eind verderop de rivier over, naar onze kant toe. We gaan een wandeling maken en zien nog meer elks aan de overkant van de rivier. Aan de rand van het park zien we op 50 meter afstand een vrouwtjes-elk met haar jong in het bos. Het is 'calving season' en grote delen van het park zijn afgezet. We zijn gewaarschuwd om de elks met rust te laten. Een vrouwtjes-elk kan onverwacht en agressief reageren om zo haar jongen te verdedigen. Dus omgedraaid en terug naar ons huisje. We moeten met de iPad nog even naar de ingang van het park voor de WiFi-verbinding. We zoeken de weersvoorspelling op (=belangrijk!) en lopen al pratend de hoek om. Daar staan we ineens oog in oog met een gigantische elk. We schrikken ons lam en stappen meteen terug achter het gebouw. Voorzichtig checken we waar het dier is. Dat loopt op zijn (of haar) gemak de struiken in. Wat zijn we toch een stel bange wezels...
Donderdag 15 juni
Gisteren hielden we een rustdag. We zijn op ons gemak naar Jasper gelopen. Het eerste wat je doet na aankomst bij een nieuwe locatie, is naar het visitorcentre gaan. Daar krijg je de benodigde informatie over de omgeving inclusief plattegronden. Plus hoor je welke gebieden wel of niet toegankelijk zijn. Erg handig, zeker in natuurgebieden. Ook krijgen we een folder uitgereikt hoe te handelen wanneer we een beer tegenkomen. Die kans is hier best wel groot. We zijn er allebei niet happig op om alleen op een trail te wandelen. Zelfs de wandeling naar Jasper had stukken waarbij we ons niet prettig voelden. Daarom besluiten we om vandaag naar Pyramid Lake te rijden en daar een korte wandeling naar Pyramid Island te maken. Van daaruit door naar Maligne Canyon. Het water stort zich met geweld door de canyon. Wat een prachtig gezicht.
Maar natuur is hier natuurlijk in volle glorie aanwezig. Plus zijn hier volop elks. Een elk is een wapiti; dat is een hert met een witte kont en een kort staartje. 's Avonds zien we elks met jonge elkjes aan de overkant van de rivier. Een prachtig gezicht. Één elk zwemt een eind verderop de rivier over, naar onze kant toe. We gaan een wandeling maken en zien nog meer elks aan de overkant van de rivier. Aan de rand van het park zien we op 50 meter afstand een vrouwtjes-elk met haar jong in het bos. Het is 'calving season' en grote delen van het park zijn afgezet. We zijn gewaarschuwd om de elks met rust te laten. Een vrouwtjes-elk kan onverwacht en agressief reageren om zo haar jongen te verdedigen. Dus omgedraaid en terug naar ons huisje. We moeten met de iPad nog even naar de ingang van het park voor de WiFi-verbinding. We zoeken de weersvoorspelling op (=belangrijk!) en lopen al pratend de hoek om. Daar staan we ineens oog in oog met een gigantische elk. We schrikken ons lam en stappen meteen terug achter het gebouw. Voorzichtig checken we waar het dier is. Dat loopt op zijn (of haar) gemak de struiken in. Wat zijn we toch een stel bange wezels...
Donderdag 15 juni
Gisteren hielden we een rustdag. We zijn op ons gemak naar Jasper gelopen. Het eerste wat je doet na aankomst bij een nieuwe locatie, is naar het visitorcentre gaan. Daar krijg je de benodigde informatie over de omgeving inclusief plattegronden. Plus hoor je welke gebieden wel of niet toegankelijk zijn. Erg handig, zeker in natuurgebieden. Ook krijgen we een folder uitgereikt hoe te handelen wanneer we een beer tegenkomen. Die kans is hier best wel groot. We zijn er allebei niet happig op om alleen op een trail te wandelen. Zelfs de wandeling naar Jasper had stukken waarbij we ons niet prettig voelden. Daarom besluiten we om vandaag naar Pyramid Lake te rijden en daar een korte wandeling naar Pyramid Island te maken. Van daaruit door naar Maligne Canyon. Het water stort zich met geweld door de canyon. Wat een prachtig gezicht.
-
17 Juni 2017 - 06:27
Lianne:
Jullie maken een hoop mee meiden, het klinkt allemaal weer, jaloers makend, fantastisch! Dikke -
17 Juni 2017 - 06:31
Lianne:
"Dikke kus voor allebei" is weg gevallen zie ik! -
17 Juni 2017 - 09:47
Anne-Marie En Hans:
Elke dag weer een nieuw avontuur. !!!Ik verwacht wel mooie fotoos van de elks hoor!!
desnoods met een dikke zoemlens!
Groetjes Anne-Marie -
17 Juni 2017 - 13:42
Mariette:
Ik had jullie gezicht wel eens willen zien toen jullie oog in oog stonden met die elk! Volgens mij was dat ook wel een foto waard geweest. Nog veel reisplezier gewenst met mooie verhalen en dito foto's. Liefs, Mariette -
17 Juni 2017 - 14:48
Wilma:
Wow, wat een heerlijke verhalen. Net alsof ik een beetje met jullie mee reis en vakantie vier. Geniet maar lekker -
17 Juni 2017 - 19:48
Ine:
Watje....., een hert: waar gaat het over ☺
Tijd dat de beren tevoorschijn komen, heb je dat ook weer gehad -
21 Juni 2017 - 12:57
Paula:
Prachtige plaatjes weer , mooi daar . Groetjes -
28 Juni 2017 - 16:05
Corry:
ik loop een beetje achter met het lezen van jullie verhalen. Maar de foto's...... die zijn...... WOUW
-
30 Juni 2017 - 15:11
Henny:
Ik zie jullie helemaal voor me met de schrik in je lijf voor zo'n lief hertje... haha -
05 Juli 2017 - 13:20
Tien En Marja Van Unen:
Na een drukke periode met diverse visites ben ik ook weer online. Ik loop achter zie ik wel, maar dat komt wel goed. Geniet ze, de tijd vliegt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
