Vandaag verkassen we zo'n 350 kilometer van het zuiden naar het noorden. Onderweg bezoeken we een indrukwekkend werelderfgoed van de indianen: Head Smashed-In Buffalo Jump. Lang geleden dreven de Blackfoot-indianen buffalo's over de kliffen. Een jonge dappere indiaan wilde kijken hoe de buffalo's over de rand van de kliffen duikelden. Hij stond onder de beschutting van een overhangende rots en zag hoe de grote beesten vielen. De jacht was die dag ongewoon goed en terwijl de karkassen zich opstapelden, raakte hij bekneld tussen de dieren en de klif. Toen zijn volk met de slacht begon, vond men hem met zijn hoofd gecrashed door het gewicht van de buffalo-karkassen. Daarom heet deze plaats Head Smashed-In.

De Blackfoot-indianen doodden de buffalo's om de strenge winter door te kunnen komen. Zij gebruikten alles van de dieren. Het vlees en de organen als eten, de huid voor kleding en tipi's, en de botten voor werktuigen. De indianen hebben de Buffalo Jump meer dan 5.000 jaar uitgevoerd. De jacht vond plaats in het najaar, wanneer de dieren volvet waren. De hele stam was betrokken bij de zorgvuldige voorbereiding en bij de uitvoering van de jacht. Met recht teamwork dus. De jacht mislukte ook wel eens, wat dan honger in de winter betekende. Rond 1850 begonnen de blanken zich te mengen in de buffalojacht. Zij gebruikten echter paarden en geweren. De buffalo's werden voor de huiden geschoten, of zelfs alleen voor het plezier. Binnen 50 jaar zijn meer dan 10 miljoen buffalo's teruggebracht tot een paar tienduizend dieren. De Blackfoot-indianen waren hun levensbron kwijt. Het is hen gelukt om in de huidige maatschappij een nieuw bestaan op te bouwen.

We zijn langer bij Head Smashed-In gebleven dan de bedoeling was. Rap in de auto, want we moeten nog zo'n 300 kilometer rijden. Onderweg gaat het regenen en het weer wordt steeds slechter. De temperatuur duikelt terug van 25 graden naar 4 graden. Canmore ligt tussen de Rocky Mountains, maar de bergen zie je niet door de nevel die er hangt. Later op de avond trekt de lucht open. We zien een prachtig winters tafereel. De zonsondergang geeft de bergen een gouden gloed.